به رنگ غروبی که صحرا گرفته
دلم از تو واز من و ما گرفته


چه زیبا،چه وحشی،چه دلخواه و تنها
نگاهت درونِ دلم جا گرفته


شبیهِ هجومِ غزل های زیبا
هوای تو در قلبِ من پا گرفته


سکوتت مرا میبرد تاکجاها
که در دامنش موج دریا گرفته

وجودم سراسر غزل شد ، به یادت
که هستیِ من با تو معنا گرفته

ومن مهربان وصبورم به یادت
وقلبم به عشق تو شیدا گرفته

ندیدی که غروبی نشسته به بامم
دلم از نبودت چه زیبا گرفته ...


غروب دلم را ندیدی که بی تو
چه زیبا چه زیبا چه زیبا گرفته
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهربان