صدای تند و خشک صدای غصه هاست
دلتنگی و درد، بگو دلتنگی و درد
پروانه ای که در این جهان پرواز می کند
در خود سوز دلی رخ می دهد
تک تک قدم ها در جست و جوی راهی قشنگ
او به یک غنچه خشن به سوز جان می رسد
وقتی تنهاست و گرگان اجتماع هجوم می آورند
تنها پرواز مانده است، تنها سوز دل
اندازه ی تسلی دارد به جان سوختن
اندازه ی عشق دارد به دل پرواز کردن
پس به دل بسپار همه رنگ روزگار را
و سر پر پروانه به تک تک حسرت ها سوزانده
زیرا فقط سوز دل هاست
که در جست و جوی پروازند
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
خوش بین