نبود تو،
از نیستی من می گذرد،
از مرگ آرزو،
از مرگ پنجره.
در خواندن نام تو
آوای زندگی بود نهان،
اما در پس آن هزاران ای کاش پنهان.
چنان در تو تنیده ام،
که در عمق وجودم به تو رسیده ام.
تو باید باشی تا جلوی غم را بگیری،
تا به روزگار رنگ حیات بخشی.
دست هایت بوی بهشت می دهد.
«هیچ»
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
