در پرتو نور، گل های صورتی
چون الماس، رخشان و بی حَدّ
در آینه آب، انعکاس جمالشان
فراتر از هر نگاره، نیکو و دلنشین

باغچه ای سرشار از نور و سرسبزی
مأمن گل ها، سرشار از شور و زندگانی
در دل آب و گل، عشق ریشه می کند
حضور و تپشش، عیان و جاودانی

نسیم روح نواز، عطر گل ها را می برد
به هر سو، نغمه عشق و شادمانی می پراکند
پروانه های عاشق، در رقص و شیدایی
گرد گل ها می چرخند، مست و شیدا و بی قرار

غنچه های امید، در باغچه دل
با طلوع خورشید عشق، شکفته می شوند
آواز خوش زندگی، در هر نغمه و ترانه
ترنم عشق و شور و نشاط را به ارمغان می آورد

ای گل های صورتی، مظهر لطافت و زیبایی
هدیه ای ناب از خداوند، به این دنیای خاکی
با حضورتان، عشق و امید در دل ها شکوفا می شود
و جهان، رنگ و بوی بهشت می گیرد.
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی