شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
در طاق های بلندِ آسمانهر شب بهاری استگُل های سرخِ بی شماریدر جامِ زرّین می شکوفندگویی فروغی می تابد از آن ابرهای ارغوانیبر موجِ گُل هاای کاش بر ابرِ سپیدی می نشستمهمراه با نور و نسیمیتا آن گلستان می رسیدم...
زرد،سُرخ،ارغوانیبرگ های مهرآویزان در بازی‌باد...
