من اگر ساز کنم حاضری آواز کنی؟ غزلی خوانی و چون نغمهٔ دل باز کنی؟ بلدم ناز خریدن، بلدی ناز کنی؟ یا نشینی به ببرم شعرنو آغاز کنی؟ بلدم راز نگهدار شوم، راز بگو بلدی راز نگهداری و دمساز کنی؟ بلدم با تو به دنیای دلت سِیر کنم بلدی قفل...
بلدی... بلدی تکیه کنی، بی منِ غمخوار چرا تو انیس دل مایی، تو و این غار چرا بلدی آه شوی و بسوزانی این دل ما من که هم بند توام، غصه بسیار چرا تو و این خاطرِه اَت خوره جانم شده باز تک و تنها نشوی در غمُ و بی...
دل من خسته شده ناز کشیدن بلدی روی لبخند غمش ، ساز کشیدن بلدی
گفته بودی بلدی حال مرا خوب کنی حال ما خوب خراب است به آن دست نزن .
آرِزو کُنَمِت، بَراوَردِه شُدَن بَلَدی...؟
گفته‌بودی‌بلدی حال‌مراخوب‌کنی... حال‌ماخوب‌خراب‌است، به‌آن‌دست‌نزن!
