متن خراب

در صبوح احساس،
بوسه می خواهد دلم؛
خرابم کن،
از جام میگون لب هایت...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب گل های سپید دشت احساس.

کوکبه ی آفتاب

خمار درد تو هستم شراب می خواهم
هوای مستی و حالی خراب می خواهم

شرنگ شعله عشقم علاج بدنامی است
زلال باده و قلبی کباب می خواهم

اگرچه سردم و خاموش مثل خاکستر
به جان خسته خود انقلاب می خواهم

قسم به غمزه بودای هر دو چشمانت...

کاش یاد میگرفتیم ...
همه دل سنگ نیستن
همه بی وجدان نیستن
همه فراموش کار نیستن
کاش داد میگرفتیم ...
وقتی وارد دنیای یه نفر میشیم
ممکن اون دنیا دور تا دورش باشه دیوار
اما برای ورود شما خراب کرده باشه دیوار هارو
کاش یاد میگرفتیم ...
دنیای یه نفر...

قدیمابچه که بودیم جاده ها خراب بود...
نیمکت مدرسه ها خراب بود ،
شیرای آب خراب بود !
زنگای در خونه ها خراب بود ....
ولی ....
آدما سالم بودن ... !!!
.

اعتماد دخترای وفادارو خراب نکنید که هرزه هارو خوشحال کنید...!

‌به کاکتوس زیاد آب بدی
خراب میشه
حکایت محبت کردن
به یه سری از آدمای زندگیمونه...‌

گفته بودی بلدی حال مرا خوب کنی
حال ما خوب خراب است به آن دست نزن .

تو رفاقت عین پَت و مَت باشید، با اینکه دنیا رو خراب میکنن همو خراب نمیکنن

حسم مث ادمیه ک از تنهایی اعصابش خراب شدو فندکشو ترکوند اما یادش نبود سیگارشو روشن نکرده

گفته‌بودی‌بلدی
حال‌مراخوب‌کنی...
حال‌ماخوب‌خراب‌است،
به‌آن‌دست‌نزن!

هر خرابی را
میشود درست کرد
جز ذات خراب...

خرابم می کند هر دم
فریبِ چشمِ جادویت.

گفته بودی بلدی حال مرا خوب کنی..
حال ما خوب خراب است
به آن دست نزن!

حال خراب حضرت پاییز،
مال من
شأن نزول سوره ی باران،
به نام تو
تنها نه من به مهر تو،
آذر به جان شدم
دلتنگی دقایق آبان
به نام تو.

ما دوباره به آبادی برگشتیم.
دیر فهمیدیم !
رفتن…
همه چیز را خراب کرده بود

و حدس می زنم شبی مرا جواب میکنی

و قصر کوچک دل مرا خراب میکنی

سر قرار عاشقی همیشه دیر کرده ای

ولی برای رفتنت عجب شتاب میکنی

دل و دین و
عقل و هوشم
همه را بر آب دادی

ز کدام باده
ساقی
به من خراب دادی ؟