یکشنبه , ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
صبح؛ انبساطِ نورِ اُمیداز پَسِ پرده یِ آویخته به شَک و تردیدمی دهد باز نویدهور از راه رسیدباید از خواب پرید؛خوابِ غفلت که تو را برده تا مرزِ فَنا! شیمارحمانی...
هر دو سرخیم ولی فاصلهء ما از همپرده هایی ست که در قلب انار افتاده...
به این پنجره سالهاست که چشم دوخته ام شایدیک پرده بیایی...
پرده هاجنگ در جبهه ی دیوار است!با ادامه ی حصر پنجره ها....
