پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
رخ زیبای توهر صبح تماشا داردخنده کن تا ز گلستان لبت، گل باردباز کن دیده کهخورشید کند جلوه گریناز کن تا همه عالم به تو دل بسپارد......
از جلوه ات پای دلم هر لحظه در گِل می رودوه وه چه شیرین می روی کز رفتنت دل می رود...
هر صبح که از گوشه ی ایوان به در آییجانم به در آید چو ببیند رخ ماهتتا گوشه ی چشمی به منت جلوه فشانیپابند شود مرغ دلم فکر تو راحت...️️️️...
چشم بد دور! عجب جلوه گرمی دارددود کن کوری چشم دی و بهمن، اسفند!...
ارزشِ واقعیِ ما از روی این چهار چیز معلوم میشود : آنچه که انجام میدهیمآنطور که جلوه میکنیمآنچه که میگوییمو آنطور که میگوییم !...
گاه تشخیصِ کسی که دروغ میگوید، از کسی که راست میگوید آسانتر است. حقیقت همچون روشنایی چشم را کور میکند. دروغ، بر عکس، همچون آفتابی که در حال برخاستن یا فروخفتن است، به همه چیز جلوه میبخشد !...
جلوه ها کردم ونشناخت مرا اهل دلیمنم آن سوسن وحشیکه به ویرانه دمید......