شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
یک شب به خوابم بیایک فنجان قهوه مهمان منگرمایش با دل منشکرش خنده تو.........
گرهگشایی دلهاست کار خنده تو...
اولین خنده ی تو دلبندم آسمان را ستاره باران کرد اولین حرف های شیرینت چار فصل مرا بهاران کرد...
سر ذوق آمدم از خنده ی تو،باز بخند بی تفاوت به جهان باش و فقط ناز بخند...
آنچه روشن بکند صبحِ مرا خنده ی توست......
میگویند دنیای دیگری به نام بهشت استمگر با خنده تواین دنیا بهشت نمیشود ؟!...
