یکشنبه , ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
تنها شاعر مرده این شهرم که بر گور شعرم روضه می خوانمعشقم به شعر بی پایان است زندگیم را به شعر تقدیم کرده ام و اگر از دنیا رفتم، امیدوارم سرایان بعدی برای شعرم ادامه دهند من قلم خود را روی سفره عشق گذاشتم و با قطرات خونم، شعرهایی را خلق کردم هرگز از عشق و شعر دست نمی کشم تنها بر روی گورم، شعرم خوانده شود و روحم شاد شود که شعرم در دلهای مردم زنده مانده است همیشه با شعر در روابطم، همیشه در روحم او را گره بزرگی است که پای بند زم...
