چگویم از رخت بسته زبانم ز توصیف دو چشمت ناتوانم تو آن عاشق کشی من عشق مرده بیا زنده بکن عشقم جوانم بیا تا غصه ها پیرم نکرده بیا تا هست این نام نشانم فقط میخوام ببینمت همیشه نرو پیشم بمان پیشت بمانم تو یک شاخه گلی در این گلستان...
در این ملک خیال من حیف دلبرم در کار نیست چون نخورده جام عشق خوابیده است بیدار نیست من ندارم تاب تنهایی در این ظلمت سرا ماه ندارد روشنی چون شمس من انگار نیست شب ندارد رنگ بو صهبا ندارم ور سبو یا شبم نیست آن شب یا یار من...
