متن فرات

لبیک یا حسین
... برکه غدیر از حجة الوداع سرچشمه گرفت خود را به فرات رساند تا حماسه لبیک تشنه لبان عاشورایی گلبانگ نسل های آینده باشد.

به نام عشق، به نام غیرت بی‌نهایتش
که آسمان خجل است از شهامتش
عباس! ماه دلیر دلیران کربلا
در دست اوست پرچمِ صبح هدایتش
فرات، گریان وجود تشنه‌اش هنوز
که ره فرش بهشت شود از شهامتش
نگاهِ اوست تجلیِ تمام حق
زمین خم است به پای عدالتش
ز چشمِ او...

رگ‌های فرات مملو از احساس است
هر تشنه‌دلی به نام او حسّاس است
از دور اگر غبارِ غیرت برخاست
آن لشکرِ تک بدونِ شک عبّاس است

نهاد پا در فرات، خواست لبی تر کند
برای اهل حرم، آب میسر کند
داغ عطش بر لبش هر طرفش دشمنی
باز در این مهلکه یاد برادر کند
تشنه لب داده جان بر لب دریای آب
خجل از روی او گشته دل آفتاب
دست عباس چون جدا شد
محشری در...