متن عطش

تو، توانِ دل شدی، در جذرِ قلبِ عاشقم؛
در ریاضیِ دلم، مهرت، مشدّد کرده ام!

جزر و مدّ شورِ دریای عطش، پیوسته تو؛
سوی خود، همواره دریای تو را، مد کرده ام.

احساس عطش کردم یاد لبت افتادم
ای روضه هر روزه اشکم شده افطارم

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

تپشهای جنون را می شمارم؛
عطشناکیِ دل را می نگارم؛
برای بودنت در لحظه ی حس،
دلم را دست قلبت می سپارم!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

بگذار ستاره ها تشنه بمانند

بگذار آفتاب گرسنه بتابد

تو از نَم گیسویت

عطش را در من

کی فرو می نشانی؟

ای افطار روزهای بلند خرداد و تیر

در رمضان های آمده و نیامده
علیرضا مرادی

عاشق من بودی یا تصوری که ازم داشتی ؟

(عطش)

آنگاه که در سایه ی مبهم شب
در بستری چمنزار
از آسمان شب
عشق می بارید
در سکوتی بی پروا
در راهرویی مملو از کاج های خاموش
قدم زنان در رگ های تنم
به استقبال عشق آمدی
نفس هایت را در بارشی شجاعانه
به اندام خسته ام دمیدی
...هجوم...

باز هوای ابری تو تیره کرده آسمان خیالم را.چه لذتی داشت آبتنی در چشمان غزل گوی تو.شاید تو دلیل سردرد های ناهنگام من بودی،شاید هم من ساده دلی بودم که بی قایق دل به دریا زدم.گاهی دوست داشتن ها بهایی به قیمت جان دارد و گاه تبعید زجر آور دارد.فصل...

تو را باید نوشید
جرعه جرعه
با عطش دلتنگی
در فنجانی
که طعم شرجی آغوشت را
در قهوه خانه ی جاده ای خاکی و دوردست
آه می کشد

محبوب من
از سقفِ دنیایِ بدونِ شما
آب
چکه می کند
و من
زمینی هستم که
از فرط دلتنگی
عطش آغوش دارم
نه
سیلابِ بغض.

خوب می دانم که آن روز
عطش با تو چه کرد
زین سبب
رودی جاری از اشک چشم برایت آورده ام
و قلبی پر ز درد
از داغ جدایی...
از قصه ی پر درد شب های ویرانه ی شام مپرس
که جز اندوه خزان نو بهارت
حرف تازه ای ندارم......

مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت
آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت
می خواست که فریاد کند تشنه لبم
از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت

اما بهار
از پشت سال ها عطش و صبر و انتظار
روزی سراغ باغ مرا هم گرفته بود
اما چه سود،در باغ
جز لاشه ی خمیده ی یک چند تا درخت
چیزی نمانده بود

.
ای معشوق
ای محالِ صادق؛
ممکن شو ؛
شانه هایم عطش بوسه های تو را
کم دارند ؛ غافلگیرم کن ...



️️️

عشق یعنی تو بخندی و من از داشتنت
عطشم بیشتر از لحظه ی اول بشود

بر جگرم سوز و گدازیست از آتش عشق
عطشم از شربت مرگ
فروکش میشود

عشق یعنی تو بخندی
من از داشتنت
عطشم ببشتر از لحظه اول بشود

چه دلهره های دلکش و اضطراب های غریبی است
این ترانه رویش و این عطش بی امان دانستن
قدر سرگیجه هایت را قدر پرسش هایت را خوب بدان
بگذار آسان و بی کاستی شعله های کوچک اندیشه و احساس در تو شکوفا شود
روز نوجوان مبارک

محرم آمد
ما تشنه عشقیم و
شنیدیم که گفتند
رفعِ عطشِ عشق
فقط نامِ حسین(ع) است
به حق امام حسین(ع)
همه دوستان حاجت روا باشند

نهاد پا در فرات، خواست لبی تر کند
برای اهل حرم، آب میسر کند
داغ عطش بر لبش هر طرفش دشمنی
باز در این مهلکه یاد برادر کند
تشنه لب داده جان بر لب دریای آب
خجل از روی او گشته دل آفتاب
دست عباس چون جدا شد
محشری در...