سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
فانوست را روشن نگه دار! شاید در انتهای این جاده، آرزویی به امید رسیدن تو دست خالی آمده باشد. دنیاکیانی...
تمام آرزوی پنجره« رسیدن » استحجت اله حبیبی...
کسی چه می‌داند؟شاید همان دو خطِ موازی باشیم،که انتهایمان رسیدن است......
رسیدن را دوست دارمبه امید آنکه تو مقصدم باشی...
برای رسیدن به *تو*راه نمی روم پرواز می کنم......
