پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
در چه جهان دلتنگ کننده ای زندگی می کنیم....
رنج ندای بیداری استحقیقت رنج همین است....
بهترین انتقام،شبیه نبودن به فرد آسیب زننده است....
کسانی هستند که بودنشان دنیا را موجه می کند....
وُلتِر:سادگی شخصیت نتیجه ی پیچیدگی فکر است...
جاده موفقیت و شکست اغلب اوقات یکی هستند....
کسی برای خودم بودن حق سرزنش ام را ندارد...
نام نیک پیراهنی است که هرگز کهنه نمی شود....
هر چه با خشم آغاز شود،با شرم به پایان می رسد....
شعر بانداژ کردن زخم های روح است....
حس میکنم که لحظه، سهم من از برگهای تاریخ است...
مرا با حقیقت بیازاراما با دروغ آرامم نکن...
شر همیشه یک طرف معادله است...
بر گذشته حسرت آوردن خطاست...
فردریش هگل :تاریخ جهانی با ایران آغاز می شود...
برتراند راسل:غلبه بر ترس آغاز خرد است....
هیچ چیز به اندازه فریب ندادنِ خود دشوار نیست....
سرنوشتم هر چه باشد به آن می خندم...
هر که را نیست ادب، لایق صحبت نبود!...
بهار آمد بیا تا داد عمر رفته بستانیم...
نابرده گنج رنج میسر نمیشود...
نسل بشر با شرایط آخر زمانی روبرو است...
میان آدمیان چیزی نیست، جز دیوارهایی که خود ساخته اند....
برای شاد کردن دنیا مهمترین چیزِ مورد نیاز هوشمندی است....
پاییز بهار دیگری است که در آن هر برگ یک گل است....
زن کامل نوع انسانی والاتری از مرد کامل است، هرچند بسیار کمیاب تر از مرد است....
هیچ چیزی چندش آور تر از احترامی که از ترس نشات گرفته، نیست....
عشق بلایی است که همه خواستارش هستند....
آه که عشق بس کوتاه بود و فراموشی / بس بلند......
