متن رنج

تنهایی پا نداره وگرنه
اونم میذاشت می رفت

➷➷➷➷➷ کاش میشـב בرבهایماט را هم ماننـב ترقـہ یکجا بر زمین بکوبیم..
و با صـבاے سوختن و انـ؋ـنجارش شاهـב تمام شـבنش باشیم ..
حمل کرבט בل پر בرב בر سال جـבیـב سخت است

بعد از چهار سال هنوز باید حواسم را جمع کنم
گاهى که حواسم پرتِ سکوتِ خانه میشود
یا نگاهم، به عکسى مى افتد و فکرم پى خاطره میرود،
دستهایم به عادتِ بیست و چند ساله
دو فنجان قهوه درست میکنند!
خالى کردن فنجان دوم توى ظرف شویى عذاب آور است.

ما را از آتش جهنم نترسانیـב
ما با زخم از ر؋ـیق آتش گر؋ـتیم ..
جهنم بـבتر از نمک ریختن روے زخم ڪ نیست..

خدا پدر بیامرزا این چه ضرب المثلى بود آخه
دل به دل راه داره
کجا دل به دل راه داره؟؟!
کى گفته آخه؟؟!
من شبا دارم ساعت ها به دایره ى قرمز بالاىِ صفحش و اون جمله ى لاتینِ
last seen a long time ego نگاه میکنم
دلم آشوب میشه...

کامیلو خوسه سلا:

هرگز نمی شود به بدبختی عادت کرد ، باور کنید !
چون ما همیشه مطمئنیم که بلای فعلی آخریست ، گرچه بعدها با گذشت زمان متقاعد می شویم با چه احساس فلاکتی! که هنوز بدتر از این در راه است ...

نیستی و نبودن تو بدجور...


باعث شده دیگران نیایند به چشم...

دیدم تمام شهر به من پشت کرده اند
پشت دری  نشستم و تنها گریستم

دونه دونه زخمامو خودم تنهایی بستم..):

تمام زخم ها را ب جان میخرم..
نوش داروی من امید ب خداست..

بـہ בوش کشیـבט هیچ بار ،سنگینے سخت تر از בلے کـہ از בرב سنگین شـבـہ سخت نیست،،
بـہ בوش کشیـבט בل پر בرב سخت است..

دست یاری دراز کردیم
سیلی قضاوت زدن

من به ویران شدن...

از چشم تو عادت کردم...

نمی توانم تمامت کنم
زجرهای به تو رسیدن تمامم کرده است

عباس معروفی:

کاش آدم بتواند دنیا را بالا بیاورد
و این همه دروغ را نبیند.

در دقایقِ کوتاهی لوله ی اکسیژن از بینی اش بیرون افتاد
و چشمانش را بست و بی ناله و فریاد به آرامش رسید.
قرآنِ کوچکش را که شب ها برای اطمینانِ خاطر از بودنش
با دست چرخاندنِ زیرِ بالِش حضورش را می آزمود بر سینه اش گذاشتیم
و شیر قل...

من بی تو در هیچ انجمنی هیچ نخندم
بی روی تو سوزنده در آتش چو سپندم
خوش باشد اگر با تو به دوزخ بنهندم

" در کاسه وصل تو اگر زهر دهندم
خوشتر که به پیمانه هجران تو قندم"




کی یار صدایم بکنی خوب من آخر؟
کی دل بکند قصه...

با تشویق‌های گاه و بیگاه مردم
غم‌هایت فراموش نمی‌شوند خرگوش!
نه رها می‌شوی
نه می‌میری
سعی کن
زندگی کنی
از کلاهی به کلاه دیگر
این جهان
یک سیرک مضحک است...

از جهان مانده جان که مرا ترک کند، حال من به گونه ایست ک محال است کسی درک کند....

ساز زندگیه ما رو درد کوک شده

"هیچ‌چیز...
واقعی نیست
جز زخم زبان‌ها..."

بزرگ‌ترین گناهے را ڪہ یڪ انسان می‌تواند مرتڪب شود ، مرتڪب شده‌ام : خوشبخت نبوده‌ام !

s...♡

زمانه سیاه سپری می شود ، روشنایی بر آستانه ایستاده است ، باران می نشیند ، آسمان صاف خواهد شد ، آرامش خواهد رسید و شوربختی ها پایان می گیرد .

اما تا این همه در رسد ، چه رنج ها که بر ما نخواهد رفت !



- اشتفان تسوایگ

رنج ندای بیداری است
حقیقت رنج همین است.