شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
گوسفندانتمام عمر از گرگ میترسند؛اما در نهایت این چوپان استکه آنها را میخورد.مراقبچوپانهای زندگی باشیم......
بعضی از آدمهای این روزگار این چنین اند:با گرگ بره می خورندبا چوپان گریه می کنند...
می‌خندم به بادکه اغلب بی‌موقع میوزدمیخندم به ابرکه اغلب بر دریا می‌بارد .به صاعقه نیز میخندمکه فقط می‌تواند چوپان‌ها را خاکستر کند !و می‌خندم به ...تا شاد زندگی کنم !من می‌خندم ،اما دنیا غم‌انگیز است واقعا غم‌انگیز است ......
در روزگارانی که شیرین خواب خسرو شاه می بیندفرهاد ، تیشه ، بیستونپیکار یعنی چه؟ما از درون گندیده ایماز آفت یاران!جسم مترسک کنج گندمزار یعنی چه؟این شعر ، این گفتار یعنی چهاین درد پر تکرار یعنی چهوقتی سگ چوپان ده سگ-گرگ زاییدهدیگر وفاداری شرف ایثار یعنی چه!ما مثل هم هستیمما تک به تک در خون هم نان میزنیم هر روزجسم نحیف دزدکی نوپابر چوبه ی نامهربان دار یعنی چه؟گوش تمام مردمان رهگذر اینجامسخ صدای نعره های معرکه گیر ا...
بعضی از آدم های این روزگار با گرگ بره می خورند...با چوپان گریه می کنند! مراقب باشیم......
