سه کوچه بالاتر از بهار به زمستان می رسی گُلِ من بخند زندگی آفتابِ لبِ بام است!
صبر می کنیم تا آفتاب برگردد. شب که ماندنی نیست. زمانی که سرما به جانمان زده است ، باور داریم به صبحی نو، در فصل رویش لاله های بیقرار. رویا می بافیم با شعله های آتش درون. احساس لحظه های بعد خزان را بهار می داند و بس