متن ارس آرامی

دل به دریا زدنی سخت دلم می خواهد

نیست دریا دلی از جنس نگاهم افسوس!

ارس آرامی

دل به آئین کسی بند مزن،
چون که آئین من است باد ارس

ارس آرامی

خوشا شانه که چنگ در گیسوی تو دارد

خوشا شانه که بر دوش گیسوی تو دارد
ارس آرامی

ترسم که بیایی و من آن روز نباشم

صد حیف که دیدار تو خانی ست عظیم

ارس آرامی

زخم کهنه

تو همان موی بافته شدهٔ هزارسالهٔ زنی دلباخته هستی که به دستان زمخت یک مرد با نوازش بر مرتع شانه هایش با هر عشوه در هر پیچ زلفش یک یاس امین الدوله می کاشت و عاقبت در آخرین ییلاق چشمان عسلی اش به محاق خاطرات فراموش شده فرو...

ماجرای من و تو همان گرگ است و پوستین

شده ام اوکراین افتاده در دست پوتین

ارس آرامی

در هر شعبده نیرنگی ست تو را در آستین

اوکراینم و از پوتین های جذاب می ترسم

ارس آرامی

محبوبهٔ من چرب زبانی بلدست
راهی که مرا کند روانی بلد است

در خانه تکانی اش، ندارد هنری
اما هنرِ جیب تکانی بلد است!!

ارس آرامی

زن ها بلدن، شعر دوانی بکنند!
با شعر و غزل، مرا روانی بکنند

با ناخن هشتاد و دو سانتی، اما
یک درصد اگر خانه تکانی بکنند!!

ارس آرامی

بوسه ات واجب، غمت مکروه، لبخندت مباح!

ای گناه من...، بگو قدری ثوابم می دهی؟

ارس آرامی

بی هوا می بوسمت تا که ثابت بشود

حادثه هیچ وقت خبر نمی کند

ارس آرامی

میان این شلوغی ها دلم یک بوسه می خواهد

تمارض کن به غش کردن، نفس مصنوعیت بامن!!

ارس آرامی

چشمان تو شعری ست که صد قافیه دارد
اما چه کنم؟ با دل من زاویه دارد!

این آبی بی واهمه، این شهر ستاره
چون علم نجوم است که صد فرضیه دارد

معدن چشمان تو از نور و بلور است
البته، غنی سازی آن حاشیه دارد!

این سفرهٔ رنگین قلمکار، کجای...

من که یوسف نشدم تا به عزیزی برسم

دلم اما هوس عشق زلیخا دارد!

ارس آرامی

ای آنکه دلت پیش دلم نیست، کجایی؟
در خلوت دل جای تو خالی ست، کجایی؟

چون ماه بهاری همه روز در تب وتابی
تو سایه ات بالای سرم نیست، کجایی؟

چون عشق معلّق تو به هر بام پریدی
ای روشنی خانه ام ای دوست، کجایی؟

با ما بِه از این...

آرامش قلب تو مرا شاخه نبات است
تو کعبهٔ عشقی و دلم در عرفات است

در سعی صفای تو چنان شاد دل من
انگار که در کوچهٔ رمی جمرات است

باران زدهٔ چشم توام ای همه خوبی
آنجا که پر از زمزم عشق است حیات است

در دفتر شعرم غزل...

باختیم در پی شعر یک روز دگر هم

بی شک سر این قصه دراز است هنوز!

ارس آرامی

بوسه بر لب های تو شیرنتر از جام عسل
یک دو بیتی از لبت باشد برابر با غزل

من بهایش می دهم هرچند باشد قیمتش
پس بده یک بوسه را با اندکی از آن بغل!!

ارس آرامی

نفس نفس به هوای تو خو گرفته دلم
غزل ترانهٔ چشم تو کو؟ گرفته دلم

هنوز واهمه دارم ز خاطرت بروم
بگو که در تب وتابی، بگو گرفته دلم

قدم قدم بکشانم به خلوتت و ببین
که جز تو از همه شهر رو گرفته دلم

کسی که سهم مرا از...

تا شنیدم از مریضان هم عیادت می کنی

آخ قلبم، آخ قلبم، آخ قلبم، ای خدا..!!

ارس آرامی

قهر؟ باشد، یادگاری هایمان را پس دهیم

بوسهٔ من را بیاور، بوسهٔ خود را بگیر!

ارس آرامی

بوسه ای از لعل لبت را به رقیبم دادی

ای مرض قند بگیرد که دلم را خون کرد!!

ارس آرامی

آن که دارالعشوهٔ چشم تو را تاسیس کرد
در کلاس خنده ات عاشق کُشی تدریس کرد،

زوم کردم تا دلِ سیری تماشایت کنم
مشت بابایت دهان بنده را سرویس کرد!!

ارس آرامی

از سخن چینان شنیدم آشنایت نیستم

لابه لای خاطراتت دسته بیلم ظاهرا

ارس آرامی