شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
رنجیدن از حقیقتبهتر از تسکین با دروغ است...
تویی کهمایه ى تسکین و اضطراب منی......
و حرفهایتتسکین دهنده حال خرابمه...
باغِ صبور و خسته از دیماه غمگینشبرفی بدونِوقفه میبارد به تسکینش...
خرم آن کس که در این محنتگاه خاطری را سبب تسکین است...
وُجُودَت تَسکینی ست بَرایِ قَلبِ پر از آشُوبَم️️️...
آدم دلتنگ تسکین نمیخواهد/آغوش میخواهد در ابعاد وسیع...