متن گیسوی تو

آری،همه باخت بودسرتاسر عمر

دستی که به گیسوی تو بُردم ،بُردم!

دیشب نفسم بوی تو بود و تو نبودی
دل مست سر کوی تو بود و تو نبودی

از حنجرهٔ عشق صدای تو شنیدم
گوشم به هیاهوی تو بود و تو نبودی

بر شاخهٔ گل بوتهٔ تن تا نفسی داشت
دل قُمری یاهوی تو بود و تو نبودی

بر گونهٔ من...

روحم گنجشکی ست
که دور و برم چرخ می زند،
اما بر روی طناب گیسوی تو
استراحت می کند.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

چشمان سپیده شعله ی راز شود
صبح از پس گیسوی تو آغاز،شود
شب می گذرد به پنجه ی مریم صبح
این کهنه گره به دست او باز شود

گیسوی تو ابریشمِ عشق است
تنیده بر جان و تنم
تا که پروانه کند ، اندوه مرا

بیت بیت این غزل ...
مست از می گیسوے تو️
ناز گیسوے تو را
با جان و با دل میخرم ...

رقصیدن گیسوی تو در باد قشنگ است
گیسوی تو ھم بسته ھم آزاد قشنگ است
پیراھن گلدار تو از جنس بھار است
آن غنچه که از دامنت افتاد قشنگ است
تو چشم نگردان که دلم تاب ندارد
تردید ندارم که لبت شاد قشنگ است
با خاطره ات زنده ام و...

در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است

خواب دیدم دستهایم خالی از گیسوی توست
خوب شد با عطر مویت پا شدم، کابوس بود