نان در تاپوهای بی ریا.... دستهای پینه زده ای که با هر ورزش..... قورته ای برای چشیدن با عشق را.... در سفیدی دستهایی که رخ چرکین .... اما دلهای صاف..... و لذت آتشی که با نگاه به دستان ودلی پاک..... سوختن را فراموش میکند ..... وباور را بزرگ که آتش...
همان یک بار عاشقی برای یک عمر سوختن کافیست...
