متن تک بیت

شده دلتنگ شوی غم به جهانت برسد؟
گره ات کور شود غم به روانت برسد؟

زهجران سوخت خسرو، وه که درعشق

چه نیکو باشد ،ار هجران نباشد

مائیم که تامهر تو آموخته ایم
چشم از همه خوبان جهان دوخته ایم

من بجز شانه او تکیه ندادم به کسی
یار اما بی توجه شانه خالی  میکند
نسرین حسینی

در وقت فرا رسیدن جان دادن
ای کاش که من فدای جانان بشوم

من و تو ساحل و دریای همیم
اما نه! ساحل این قدر که در فاصله با دریا نیست

تویی آرامشِ قلبی که چون دریای طوفانی است

مرا یاری همان جانی که چشمم بی تو بارانی است



بادصبا

دیدمت با او حالت هم شدیداً خوب بود
یادم از خود رفت که بی تو دلم آشوب بود

دوستت دارم ولیکن دور باشی بهتر است
مثل خورشیدی که از نزدیک می سوزانیم

عاشقی پیداست از زاری دل
نیست بیماری چو بیماری دل

گفتمش عاشقتم... گفت محبت دارید...!
ای به گور پدر آنکه ادب یادش داد....

آنکه از دستِ نسیمِ سحری لاله گرفت
یادگاری بدهد غنچه ی احساسِ مرا !؟
حجت اله حبیبی

گیرم که شکستی دل بیچاره ی مارا
فردا ! چه بگویی در آن دشت ، خدا را. حجت اله حبیبی

امشب به قصه ی دل من گوش می کنی
فردا مرا چو قصه فراموش می کنی..! 
        
 

دلم می خواهد امشب بار بندم ناکجا آباد
ازاین دنیا و مکر و حیله اش گردم دمی آزاد
حجت اله حبیبی

عاشقان را گر چه در باطن،جهانی دیگرست

عشق آن دلدار ما را ذوق و جانی دیگرست

دیدنش حال مرا یک جور دیگر میکند
حال یک دیوانه را دیوانه بهتر میکند...

این صورتش بهانه ست او نور آسمانست

بگذر ز نقش و صورت جانش خوشست جانش

خبرت هست که بی تو خبری نیست مرا؟

بی  خبر  از  منی  و  در  پی  تو  حیرانم

سجاد یعقوب پور

عاشق شدم و سخت دلم را تو شکاندی

لعنت به تو و دوستی و  عشق مجازی

سجاد یعقوب پور

با همه هست خوش زبان ، این دل من که در فغان

میل   جفا   نموده   او   بر   دل   چاک چاک    من

سجاد یعقوب پور

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

چمدان بسته ام از “”خواستنت”” کوچ کنم
تا “”نبودت”” بروم گور خودم را بکنم

منم ستاره ی شام و تویی سپیده ی صبح
همیشه سوی رهت چشم انتظار من است