متن حواس پرت

تنها من می دانم
که پشت لبخندهایت
آرامش دنیا را
سهم سهم پنهان کرده ای ...
و شب از ترس
به سایه ی پشت چشم هایت
پناه آورده...
می خندی و من
از جهان جا می مانم..
.
بگذار شعر راه بیفتد
بی کلمه
تا به دست های تو برسد...

مرورِ عکسِ تو زیباترین یقینِ من است
همیشه یادِ تو در چشمِ دوربینِ من است

میانِ این همه غم دل خوشم که حدّاقل
غمِ ندیدنِ «تو» حالِ بهترینِ من است

چقدر عاشقِ آن لحظه ام که چشمانت
نشسته آن طرف و محوِ آفرینِ من است

زبانِ بازِ من و حرف...

باید تکثیر بشم ولی در قطعِ خیلی کوچیک، مثلا اندازه‌ی وروجکِ آقای نجار با موهای نارنجیش یا خاله ریزه وقتی با قاشق سحرآمیزش کوچولو می‌شد.
باید خودِ دومم در قطع کوچیک، بپره روی فرمون تا بتونه زاویه‌ی مورد نظر من رو ببینه، بعد اون آهنگی رو که از همه بیشتر...

این روزها
پاک حواسم پرت است...
عینکم را یک جا ، جا گذاشته ام
شال گردنم را جایی دیگر، دلم را...
دلم کو!!!؟