( المُحْتَکِرُ مَلْعونٌ ) «منفعت طلب» نان میخوری ز سفرهی مردم؛ حلال تو؟ قطعاً بوَد حرام و، بگردد، وبال تو ای مَنفعتطلب، که زنی حرص، روز و شب آخر کند تباه، تو را ابتذال تو وقتی که دردِ فقر نداری، نمیکند ـ فرقی ملال و مِحنت مردم به حال تو...
شلاق های فقر، پیراهن هایمان را پاره کرده است ...
