متن درد فقر

( المُحْتَکِرُ مَلْعونٌ )

«منفعت طلب»

نان می‌خوری ز سفره‌ی مردم؛ حلال تو؟
قطعاً بوَد حرام و، بگردد، وبال تو

ای مَنفعت‌طلب، که زنی حرص، روز و شب
آخر کند تباه، تو را ابتذال تو

وقتی که دردِ فقر نداری، نمی‌کند ـ
فرقی ملال و مِحنت مردم به حال تو...

شلاق های فقر، پیراهن هایمان را پاره کرده است ...