متن دریا هورامی

در وقت برگریزان پاییز
مابین درختان محتضر،
مرگ عزیزانم را می بینم!










شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

پیراهن غم، بسیاری را پاره کرده ام،
که هیچ خیاطی نتوانسته دوباره ی دوخت و دوزشان کند...
اما هرگاه پیراهن شادی را پوشیدم
یا تنگ بود
یا که کوتاه
یا که در تنم، رنگ ماتم را جلوه می کرد.









شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

در چله ی زمستان،
نامه هایت را که می خوانم
تنور اجاقمان شعله ور،
خورشید هم تابان و پر نور می شود.









شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

مدت هاست دلم گوش به زنگ ست
اما آدم برفی،
هیچ نمی گوید!








شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

شن های ساحل،
موج های دریا هم تشنگیمان را فروکش نمی کنند -
در غروب های رمضان!





شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

آخرین سحر رمضان،
در تمنای وصال است -
ماه نو شوال!




شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی

پیوند دهنده ی عشق و جان است،
بر بلندای زندگی -
زن!



شعر: دریا هورامی
ترجمه: زانا کوردستانی