متن رهائی روحانی

چو آفتاب نگر، گر جهان پر از شب شد
که نور ز چشم تو خاست نه گذر ز غم شد
دل از غبار غم شُست، به باده‌ی امید
که هر که مستِ امید است، زنده‌دل حق شد.
به هر حق ز دنیا، اگر رهی داری
به شوق رب بنگر، که...

به دست یارسپردم همه سود و زیان
شدم رها ز جهان، بی‌غم و بی‌فغان
ز موج حادثه دیگر نترسید دلم
که دید دست خدا را به هر جا، نشان
اگرچه عدم زد در مسیر لبخندزمان
نگاه لطف خدا بود مرا سایبان
چه خوش بود دل آن‌کس که جان را سپرد...