متن غزل عرفانی

چنگ بر دامان افسون سازِ او تقدیر ماست
فکر آزادی در این ره خار دامنگیر ماست

دل به هر تقدیر او فتح‌الفتوحی تازه است
کار بی‌تدبیر در محنت‌سرا تدبیر ماست

رهروان را یاد مردن چایِ خوابِ غفلت است
شکرِ یزدان، قابض‌الارواح پیران، پیرِ ماست

دشت را بی‌کاروان رفتن اگر هم...

خویش را پیشتر از مرگ خبر باید کرد
در حضر فکر سرانجام سفر باید کرد

پیش ازان دم که شود تکمه پیراهن خاک
سر ازین خرقه نه توی بدر باید کرد

حاصل کار جهان غیر پشیمانی نیست
فکر شغل دگر و کار دگر باید کرد

نفسی چند که در سینه...

به دست یارسپردم همه سود و زیان
شدم رها ز جهان، بی‌غم و بی‌فغان
ز موج حادثه دیگر نترسید دلم
که دید دست خدا را به هر جا، نشان
اگرچه عدم زد در مسیر لبخندزمان
نگاه لطف خدا بود مرا سایبان
چه خوش بود دل آن‌کس که جان را سپرد...