چو آفتاب نگر گر جهان پر...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
چو آفتاب نگر، گر جهان پر از شب شد
که نور ز چشم تو خاست نه گذر ز غم شد
دل از غبار غم شُست، به باده‌ی امید
که هر که مستِ امید است، زنده‌دل حق شد.
به هر حق ز دنیا، اگر رهی داری
به شوق رب بنگر، که خانه‌ی حق شد.
ز خویش گر برهی، راه وصل پیدا کن
که هر که گم شد از عالم، رفیق راه رب شد.
عطیه چک نژادیان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر امید و توکل به خدا را می‌ستاید. با وجود تاریکی‌ها و غم‌ها، نور امید از درون انسان می‌تابد. رها شدن از غم با امید و عشق به خدا امکان‌پذیر است. فراموشی خود و توجه به خداوند، راه رسیدن به آرامش و نزدیکی به حق را می‌گشاید.