تشنه یک لحظه دیدار تواَم حال مرا روزه داری لحظه افطار می فهمد فقط حرف بسیار است اما هیچکس همدرد نیست جای خالی تو را سیگار می فهمد فقط
ماه عبادتست و من، با لب روزه دار از این قول و غزل نوشتنم، بیم گناه کردن است.....
جمعه روزه دار بی تو بودن است خبری از نفسهای تو نیست ....؟!!!
مرا کُشتند و تن کردند رختِ سوگ ، یارانم! برایم مضحک است آه و فغانِ سوگوارانم قطاری کهنه ام ، اما چه جای شِکوِه از مردم؟ شکسته شیشه ام را سنگ ِلطفِ همقطارانم! تورا با دیگران می بینم و در صبر می سوزم کی ام من؟ روزه داری در میان...
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار... چون گوش روزه دار "بر الله اکبر است...!"
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار چون گوش روزه دار بر الله و اکبر است
امام صادق-ع: خواب روزه دار عبادت، خاموشی او تسبیح، عمل وی پذیرفته شده و دعای او مستجاب است.”