متن زندگیمی

طلوع همه با توست
و غروب بی تو
بگو چگونه زاده نشوم
در وطنی به نام آغوش
و شعله نکشم
با آتش چشمانت
وقتی جنگ تنگاتنگ با تو
به انقلاب ابدی می انجامد
و دهان ماهت
به کلمات تاریک دستانم نور می فشاند
آنگاه که بی وقت سر می زنی...

طلوع همه با توست
و غروب بی تو

بگو چگونه زاده نشوم
در وطنی به نام آغوش
و شعله نکشم
با آتش چشمانت
وقتی جنگ تنگاتنگ با تو
به انقلاب ابدی می انجامد
و
دهان ماهت
به کلمات تاریک دستانم نور می فشاند
آنگاه که بی وقت سر می زنی...

دوباره اون پیرهن گل گلی خوشگل ش
رو پوشید .موهاشو باز کرد ریخت رو شونه ش.
اومد جلوم وایساد .چشاش برق میزد؛
زل زد تو چشام گفت:
من کجای زندگیتم؟؟!
یه کم نگاش کردم ،گفتم :هیچ جاش!
لبخندش محو شد .بغض کرد ورفت سمت اتاق.
صداش کردم،برگشت.رفتم
گره دستا شو...

از روز اولی که دیدمت فهمیدم باهمه فرق داری تو بوی عشق میدادی همه لحظه هامو پر از آرامش کردی فقط میتونم عاشقت باشم و تا اخرین لحظه حیات بخاطر تو نفس بکشم و تااخرین نفس هم از عمق
قلبم دوستت داشته باشم ممنون که تووو زندگیمی بخاطر همه قشنگی...