وقتی که ز یار میشود حالت زار بر دل نرسان ز بازی عشق آزار اینرا تو بدان که عاشقی است اکنون سوزنده چو آتشی میانِ نِیزار
عشق و سوزش، عقل میسوزاند و کارش را تمام بار را دل بُرد و بر تاریخ ما افسانه ریخت