متن سینه ام

من اندوهگین نیستم
خود اندوهِ عالمم
سرزمینی در سینه‌ام گریه می‌کند...

عکس اش را می بوسم
عکس اش را روی سینه ام می گذارم
من، سایه و تنهایی با هم می باریم.
در دوردست خاطره
مردی چترش را می بندد.
در دوردست خاطره
مردی از پله ها ی پاییز بالا می رود
و چون تابستانی
میوه هایش را به آغوش می...