بعد از تو بعد از تو دائم با خودم درگیر هستم شاکی ترین آواره ی تقدیر هستم وقتی مرام و مذهبم جز عاشقی نیست خواهی نخواهی لایق تکفیر هستم مثل پر کاهی که می افتد در آتش در التهاب و چرخش و تغییر هستم صد مولیان دردم به تیمور نگاهت...
چه ساده ایم ! در این ایستگاه خالیِ متروک نشسته ایم کماکان به انتظار ... بِمانَد چه روزهای قشنگی قرار بود بیایند چقدر شاکی ام از دست روزگار ... بِمانَد !
از کشف تو ای حضرت رازی همه راضی این خیل عظیم متقاضی همه راضی آقای معلم زتو ناراضی و بنده غیر از من و آقای نیازی همه راضی از کار تو ای ساقی پر کار محله جمشید و فری فرخ و نازی همه راضی شادند ز کشف تو دبیران و...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالی ست بدجور از نبودنت شاکی ست هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست...
