متن متروک

چه ساده ایم ! در این ایستگاه خالیِ متروک
نشسته ایم کماکان به انتظار ... بِمانَد
چه روزهای قشنگی قرار بود بیایند
چقدر شاکی ام از دست روزگار ... بِمانَد !

کوچه ام؛
-بُن بست ،
-خسته،
-متروک اما؛
سرریز ِحسِ
آمدن ِتو!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

- باور کنید:


من،،،
مترسکی هستم،
در جالیزاری دور وُ،
متروک!
کلاغ های لعنتی،
با سُخره ای فجیع
کنارم می نشینند!
و خیره مى شوند،
به دکمه های پیراهنم
که پر از تنهائی ست!
و منقار می کوبند
بر کلاه پوسیده ی من...
آه،،،
اگرچه فارغ از چیستی ام،
خرسندم...

روحم خانه ی خرابه ی متروکی ست که زن و شوهر جوانی در آن خود را به دار آویخته اند!!!

از تمام آبادی های قلبم
من عاشقانه
ویرانه ای را دوست می دارم
که تو در قلب
متروکم ساخته ای ...

کسی دیگر نمی کوبد در این خانه ی متروک را -- کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم -- و من چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند ...

خسته از
همهمه ی مرغان دریایی
نور فانوسی
به گل نشسته است
در ساحل متروک ام