شعر تعلیمی

چشمانِ دنیا، مستِ جادومسلکی هیز است
قلبِ بخیلش، بهرِ خوبی‌ها، بسی ریز است

خالی شدن، از خیزشِ زیبای رویاها
کارِ همین دنیای بی‌رحمِ جفاخیز است

چون که باشد یک پدر، اهلِ کمالاتی زلال،
ای بسا؛ فرزند او هم هست، دارای کمال؛

همچنین، گر مادری باشد زنی خوب و، عفیف،
از وفای دامنش، روید گلی سرخ و، لطیف.

برشی از مثنوی تعلیمی_تمثیلی