حجّی تأسّی کن، تو رفتنهای لک لک را چون بَک، نپیچان گردِ جانِ خویش، جلبک را بیرون کن از دنیای پیدا و، نهانِ جان احساسِ سرشار از صداهای بمِ شک را * «بک»: قورباغه
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.