تو آواز دریایی، که در ساحل خاطرهها، در هم میشکند، موجهای غم را. رهایی پرندهای، که در آسمان بیمرز، به باد میسپارد، بالهایش را.
ساحل، آرام در پسِ من نفس می کشد و صدای امواج به نجوا می گویند: تا کجا در خویش فرو می روی؟.... .... ....فیروزه سمیعی
