متن خاطره تلخ

آدم مست

چی شد به کارت نمیام
که هی منو پس میزنی

یکی نهایت به خودت
صدتا به هر کس میزنی

یه روز ازت دس میکشم
عکستو برعکس میکشم
تو رو توی خاطره هام
یه آدم مست میکشم

بُرد نامت را کسی،

یادت!!!

تمام دلم را لرزاند

️حالا دیگه واسم فقط یه کار باقی مونده برای انجام دادن
هیچی...
دیگه هیچ وابستگی ای نمی خوام، و هیچ خاطره ای.
نه دوستی، و نه عشقی.
اینها همه شون تله ای بیش نیستن...

اکنون بنظر می رسد صبور تر شده‌ام اما چراغی در وجودم خاموش شده است که دوست داشتم تا ابد روشن بماند.

رفتش چنان که باد، بی‌هیچ اعتنایی
نامم ز خاطرش، چو گردی بر گذر افتاد!

می‌روم تنها و بی‌نام و نشان
سوی شب‌های پر از داغ و فغان
می‌گذارم پشت سر این شهر را
با نگاهی سرد، با قلبی گران

می‌روم خاموش، چون شعری نگفت
در گلو مانده‌ست فریادی نهفت
با من است اندوهِ تلخِ سال‌ها
با من است این بغضِ بی‌صبر و شگفت

نه...

به سبب تو،
در باغ‌های شکفته‌ی بهار،
عطر گل‌ها چونان زخمی کهنه،
در من می‌خروشد و دلم را می‌آزارد.

چهره‌ات از خاطر رفته،
دیگر دستی‌ات را در یاد ندارم؛
و لبانت…
آیا هنوز بوسه‌شان را بر لبان من می‌توان سراغ گرفت؟

به سبب تو،
مفتون تندیس‌های سپید پارک‌ها شده‌ام؛
آن...

پشت پنجره‌‌ی حنجره‌ی تنهایی
یک نفر
دارد آه می‌کشد آرام
نم نم باران
می‌نوازد گونه‌های خیسش را
و بغضی سرد
می‌فشارد گلوی خسته‌اش را سخت...

عشق می‌آید؛/  دل پرواز می‌کند؛/  شور می‌بارد؛/  شوق آواز می‌کند؛/  فریاد می‌زند:/ وه! عجب حالی!/  پوست می‌درَد از خوشحالی.../  نفسی شاد؛/  تنفسی آزاد،/  موجِ وجودت را،/  تا اوج رها،/  پرواز می‌دهد.../  ناگاه.../  با یک تپش؛ با یک تکان،/  فرو می‌ریزد قلب یک رویا.../  تو می‌مانی و حیرانی؛/  و چشمانی، مخمور...

"فراموشت کردم"
روزی نامت را در گوش باد نجوا می‌کردم،
هر برگ پاییزی از خاطراتت رنگ می‌گرفت،
و شب‌هایم با یاد تو ستاره‌باران بود.

اما اکنون…
نامت را از لب‌هایم ربوده‌ام،
خاطراتت را به دست باد سپرده‌ام،
و شب‌های بی‌ماه را به سکوتی بی‌انتها تقدیم کرده‌ام.

دیگر در کوچه‌های دلتنگی...

تابه ی جهیزمون یادت میاد؟ با وفاتر از تو بود
سوخت با آتش فقری که مرا میسوزاند
ساخت با چربی و چرک
هفته و هفت نیمرو !
دسته اش آب شد و رنگش رفت !
بگذریم....
بگذریم از گذر آن همه رویاهایش!
حسرت دیدن فر؛
پختن پیتزاهایش !
گاه گاهی...

کودک که بودم آتش‌افروزِ جهان بودم
بی مامان، دنیا به چشمم تیره‌سان بودم
می‌خواستم گر مامان پنهان شود از من
آتش زنم عالم، ز داغش بی‌امان بودم
امروز اما شعله‌ای هم در دلم نیست
خاموش‌تر از سایه‌ی یک باد و جان هستم
نه شوق پرسیدن که او اکنون کجای دل...

رفت بی آنکه بداند.
چشمانش در دلم جا مانده.

دست بردم به شاخه‌ای ارزان ریشه اما به استخوانم بود
تیغ گشت و برید دستم را عشق زخمی‌ترین زبانم بود

هرچه کردم عبور ممکن نیست از گذرگاه چشم‌هایی که
با نگاهی شبیه تردیدند مثل آیینه‌های تکه تکه

سایه ای مانده در راه است پشت هر پنجره تماشاگر
مثل شعری که...

چقدر دردناک است.
زندگی با هجوم خاطرات کسی که باید باشد و نیست.

قاتل جان من شده
خاطره های چشم تو.

شــــبـیه ارگِ بـــم ویــــرانــــم و بـیــــــگانــه با غیـرم


ازاین غربت،ازاین حسرت که با من بی تو همراه است

اورفته است وروی دلم پا گذاشته
حالا مرابه حال خودم وا گذاشته

آنکه همیشه از من و از عشق میسرود
این بار پشت جمله اش اما گذاشته..!!!

شیرین شدم در عالم عشقش ولی چه تلخ
من را میان خاطره تنها گذاشته

ازهرم عشق چیز زیادی نمانده است
جزاینکه روی شیشه...

از غم لیلا چـہ میـבانے
ـבر بستر غمگین و تنها
با خاطرـہ گر نخنـבב
چـہ می‌شوב
ـבر آوار بے کس مانـבـہ
چـہ آمـב بر سر لیلا
از خاطرـہ ها
ـבیوانـہ شـב کوבکے
بلبل زباט
ـבر בل خاڪ بر لیلا
چـہ آمـב پـבیـב
ماבرے نیست
ـבر ویرانـہ ها
خاڪ ریزב بر...

اینکه زندگیم رو تلخ کرده نبودنت نیست،
بودنت در خاطراتمه.

از گلی که نچیده ام
عطری به سرانگشتم نیست
خاری در دل است!

آرزو بودی،
محال شدی،
و الان خاطره ای بیش نیستی.
چقدر درد عظیم ایست. آرزوی کسی خاطره شدن.

بندر، امسال غمگین‌تر از همیشه است...
موج‌ها آرام نمی‌گیرند،
باد، آرام نمی‌وزد...
و اسکله‌ی سوخته،
قصه‌های ناتمام دخترانی را در دل خود پنهان کرده است.

دخترانی که هنوز دست‌های کوچکشان را
برای گرفتن دستان گرم پدر،
سوی افق دراز می‌کنند...
اما حالا،
تنها دود خاطره‌ای تلخ در آسمان پیچیده است....

اگه زندگیم یه کتاب بود،
صفحه‌ی تو
گوشه‌ای خمیده داشت:)