من که میدانم دلت خوش روزگارت عالی است در کنار من ولی جایت همیشه خالی است بعد تو با درد تنهایی نمی آیم کنار زندگی بی تو برایم قصه ای پوشالی است تا که بودی زندگی رنگین کمان عشق بود طرح بی روحش کنون مانند نقش قالی است در شبم...
چه دورم از نفس هایت چه از تب کردنم دوری چه بیرحمانه تن دادی به این دوری ِ مجبوری تو را در خواب می بینم میان عطر گندم زار که می بوسی نگاهم را نه در قابی نه هاشوری تو را در خواب می بینم شمالی می شود حالم شمال...
لبھات طعم پرتقالی بود ، عالی بود شمالی بود ،عالی بود تب دارِ تو سرخِ دیدم نشستی پیش من با یک کتاب شعر شاید تصاویری خیالی بود ، عالی بود سبز و آبی موھای کوتاھت ِ ترکیب ِ ِ مست شالی بود ، عالی بود شکل طلوعِ ِ توت سرخ...
مگر من از این شب ها چه می خواهم؟ به جز جاده های مه گرفته ی شمالی یک دل سیر نم باران یک موسیقی آرام یک دنیا دل خوشی کنار تو...
شمعدانی ها امسال زیباتر شده اند و عاشقانه های باران را درست به لهجه ی شمالی تو می خوانند حسودیم می شود چرا باغچه عشق بازی را خوب تر بلد است؟
