متن عطیه چک نژادیان زیبا متن

زنی که چون دریا، پر از رازهاست
زنی که در دل، شعله‌ی نازهاست

قوی چون کهسار، ولی نرم و پاک
چو موجی که آرام و پر سازهاست

نگاهش عمیق و دلش آسمان
وجودش پناه شبِ بازهاست

نه وابسته، نه در قفس مانده‌است
بلند است پرواز و پروازهاست

اگر خنده بر...

اسفند، بوی نسترن دارد هنوز
آغوش گرمِ یک وطن دارد هنوز

در کوچه‌هایش عطر باران مانده است
شوری ز باغ و یاسمن دارد هنوز

خورشید در آغوش شب جا مانده بود
امّا امیدِ یک سحر دارد هنوز

با هر نسیم از راه می‌آید بهار
شوقِ شکفتن در چمن دارد هنوز...

آنجا را نمی دانم
اما اینجا تا پیراهنت را سیاه نبینند
باور نمیکنند چیزی از دست داده باشی !

نویسنده عطیه چک نژادیان

‹ من اشتیاق دارم به مسیرهای نرفته ، به مقصدهای بعید ، به هر آن چیزی که دیگران از آن دست کشیده اند ، به آن فکر نکرده ، یا دست نیافتنی و محال پنداشته اند .من اشتیاق دارم به بودن ، به دوام آوردن ، به لبخند زدن در...

درون خود را مانند زخمی باز کردم، تمام
وجود خود را دیدم : افکار، افکارِ درباره
افکار، افکارِ درباره افکارِ ناشی از افکار
نویسنده عطیه چک نژادیان

هیچوقت اجازه نده که کینه با بدست گرفتن قدرت معاهده صلح تاریخ را به چالش بکشد
همه چیز را به مهربانی واگذار کن آری مهربانی بهترین سفیر صلح جهان است
نویسنده عطیه چک نژادیان

خیال می کنم تمام وجود ها
نقطه هایی خیالی اند روی نقشه زمان آری همه نقطه ها خیالی اندجز یک نقطه که بُن بستِ کمال روح است وآن حقیقت تنها چه میتواند باشد جزخدا
نویسنده عطیه چک نژادیان

اگردرحوالی باورهایت شکست را بپذیری دنیای آرزوهایت را سیل ترس باخود می برد نویسنده عطیه چک نژادیان