متن مرجان شریفیان

و من امیدوارم انتهای این همه سختی ، جاده ی تلاشمان ما را به مقصد آرزوها برساند ، آنجا که دست در دست رویاهایمان ، آنچه که همیشه در خیالمان بود را به واقع زندگی کنیم :)

گفتم چو جان میدانمت
چون آب و نان میخواهمت

گفتی که یادم می رود
اما به خاطر دارمت !

رفتی ز پیش چشم و من ،
در دل نگه میدارمت !

...♡...

آنها که می نویسند بسیار می اندیشند و آنها که بسیار مطالعه می کنند ، اندیشه های زیادی می دانند .

باید از ریشه محکم باشد!
ریشه که محکم باشد ، هیچ خزانی ، خزان جدایی نیست !
ریشه که محکم باشد ، در زمستان تو دل به بهار دیگری نمی دهد و هوای تابستان آن یکی به سرش نمی زند !
ریشه ، شاکله ی ماندن است !
اصالت است...