متن نور و سایه

مرا دوست بدار
مثل جرعه‌های آفتاب
که می پاشد
از دهان خورشید
آه...
چشمانت می دانند
نور
از جسارت سایه‌
در آب و آیینه است
که می شکند

شب پرستاره، آغوشِ آبیِ مهربان،
من و انعکاسِ خود در آینه ی جهان.

سیارات، گویی مرواریدِ درخشان،
در تار و پودِ مخملِ آسمان.

کهکشان ها، قصه هایِ ناگفته،
نقشِ رمزآلودِ بر بومِ هستی نگاشته.

لباسِ زردِ من، خورشیدِ تابان،
در رقصِ نور و سایه، شاد و خندان.

موهایِ بنفش، رنگین...