متن وحدت حضرت زاده

من درفکرتو و توبادیگری درخیال خود

فکر منو خیال تو با ما چه میکنند...


وحدت حضرت زاده

هر روز صبح ، عشق را درون کلاسور مدرسه ام گذاشتم و با خود به مدرسه بردمش.
استادان عشق گفتند: عاشقی مساویست با رسوایی،
نپذیرفتم.
حالا بعد از سالها عشق خواندن،
چسباندند بر روی کارنامه ام،
مهر مردود خرداد را،
حالا فهمیدم رسوا شده ام،
رسوای راه عشق...
رسوای راه...

از بهر فراق یار است، مشکی برتن کرده ام

ورنه این رنگ مشکی ، از مکروهات دین ماست


وحدت حضرت زاده

شیطنت های من دیوانه را دیدی ولی
از دل شیدای من روحت خبردار نشد

وحدت حضرت زاده

رمضان رفت و دل عاشق من سیر ندیدش
معشوقه من ، روزه دیدن من داشت

وحدت حضرت زاده

آخر فروردین دارم می شمارم یک به یک
با تو بودن هیچ اما بی تو بودن بی شمار

وحدت حضرت زاده

اینکه یک روز مهندس برود در پی شعر
سر وسریست که با موی پریشان دارد

وحدت حضرت زاده

‏زمان روزه شکستن اذان مغرب نیست
لحظه دیدار تو اذان مغرب من است

وحدت حضرت زاده

به دتبال تو گشته ام در هرکوی و برزنی
یوسفم عزیز کدام سرزمین شدی بگو

غرور عشق شکست و دوباره باران،آه

چقدر روی نگاهت حساب میکردم...