متن فروردین

دیگه کجا رو داره مرد؟
جز شونه‌ی دیوارِ طرد؟
این خونه رو آوار کن
معمارِ فروردینِ درد!

بریز ای ابر در گوشم، طنینِ سازِ باران را
بر آور از دلِ این خاکِ تیره
سبزه ی باغ بهاران را ،سبزه ی باغ بهاران را
زمستان آب شد از شرمِ نوروز
بهاران آمده امروز، نوروز... نوروز ...نوروز
بریز ای ماهی کوچک تمام حجمِ دریا را
درونِ تُنگِ فروردین
دلم...

✨✨✨
فصل بهار آمد و رنگ بهار نیست ...

اردی جهنم است زمانیکه یار نیست


متن : وحدت حضرت زاده

آخر فروردین دارم می شمارم یک به یک
با تو بودن هیچ اما بی تو بودن بی شمار

وحدت حضرت زاده

جهان نو شد
و من یک سالِ دیگر بیشتر دوستت دارم!
برای من فرقی ندارد
نو شدن در زمستان و ژانویه باشد
یا در فروردین و بهار!
برای من هر روزی از دوست داشتنِ تو
یعنی نو شدن!
یعنی بابا نوئل داشتن و حاجی فیروز دیدن!
یعنی تو را داشتن...

شب نگردد روشن از وصف چراغ

نام فروردین نیارد گل به باغ

می رسی و هوای فروردین ،جای باران گلاب می بارد
از هوای گرفته ی اسفند ، برف نه؛ حبّه قند می آید

بهار، گل بوسه هایش را ؛
در تارو پودِ
ارغوانیه زمین ،به تکاپو نشسته است!
جوری که مهربانانه لطافت ِبازوان خورشید را ؛
می شود زنجیر کرد به سر انگشتانِ یاس ها و اطلسی های مغرور و مرموز، وقتی لحظه های خوش بی خیالی را جار می زنند برهرکوی و...

آرام دهان غنچه ها را بوسید
احوال تمام سیبها را پرسید
یک کاسه آب دست فروردین بود
پشت سراسفند وزمستان پاشید...

ای حُسن یوسف دکمه ی پیراهن تو
دل می شکوفد گل به گل از دامن تو

جز در هوای تو مرا سیر و سفر نیست
گلگشت من دیدار سرو و سوسن تو

آغاز فروردینِ چشمت، مشهد من
شیرازِ من، اردیبهشت دامن تو

هر اصفهان ابرویت نصف جهانم
خرمای خوزستانِ من...

شادی هایت را
بر صورت من بریز فروردین من!
و اضافه هایش را
پُست کن
برای کسی که بهاری ندارد

اسفند که هیچ، فروردین را هم دود کردم و نیامدی. .

فروردین

تنها با تو برایم فروردین می شود
این شکوفه ها ، عطر گلها
هیچ کدام بهارم را بهار نمی کنند
تنها قدم های توست

که با خود بهار می آورد ️

ناز لب های تو دارد
شهد فروردین عشق!

و زیباترین ماه
ماه فروردین بود.

بخند ای بر لبانت رنگ فروردین
که لبخندت
گواهی می دهد
هرگز زمستان بر نمی گردد!!

فروردین دارد تمام می شود...
اولین باران بهار را که نبوده ای ...
خودت را به اولین شکوفه ی اردیبهشت برسان
می دانی که اردیبهشت بی تو بهشت نمیشود .

فروردین ماهی عزیزم
تولدت مبارک
با آمدنت شکوفه عطرآگین است
از شوق تو گونه های گل رنگین است
هر سال بهار میشود زیباتر
چون ماه تولد تو فروردین است

فروردین را همه دوست دارند
برای عیدی که در دل دارد
یا بهاری که با خودش به خانه آورده است.
شاید هم
برای فرزندانش که حال خوب دلشان
حال جهان را خوب می کند.

چه اسفند و چه فروردین فدایت می کنم خود را
مبادا دست هایم را تو با اخمت بلرزانی...

قمری های بی خیال هم فهمیده اند
فروردین است ،
اما آشیانه ها را باد خواهد برد.
خیالی نیست!

بنفشه های کوهی هم فهمیده اند
فروردین است،
اما آفتاب تنبل ِ دامنه را باد خواهد برد.
خیالی نیست!... همه اینها درست
اما بهار ِ سفر کرده ی ما کی بر...

فروردین
خوشحال اما مغرور
ساده و بی ریا ولی باهوش
به نظر شاد میاد اما...غماش تو سینشه...
پر حرف اما شیرین
دست و دل باز اما خودخواه
مثلش پیدا نمیکنی...

من روز نخست فروردین
فرمان یافته ام
شناسنامه ام صادره از اقلیم سپیده دم است،
محل تولدم حلول ترانه در توفان هاست.
از مادر به ماه می رسم
از پدر به پروانه های پاییزی.
من از این جهان چاره ناپذیر
هیچ بهره ای نبرده ام جز کلمات روشنی
که عشق...

تلخی اخم این جهان به خنده ات شیرین شود
هر روز من کنار تو اول فروردین شود