متن چارلز بوکوفسکی

چارلز بوکوفسکی :

منتظر مرگ بودن بد تر از خود مرگ است..

جایی میان قلب هست
که هرگز پر نمی شود
و ما
در همان فضا
انتظار می کشیم
انتظار می کشیم

آخر واقعا چطور می شود آدم خوشحال باشد از اینکه ساعت ۶:۳۰ با زنگ ساعت بیدار بشود، از تخت بیاید بیرون، لباس بپوشد، زورکی چیزی بخورد، بریند، بشاشد، مسواک بزند، شانه کند، و بعد از یک نبرد طولانی با ترافیک، برسد جایی که درواقع زور می زند برای کس دیگری...

چارلز بوکوفسکی :

من از مردم متنفر نیستم ، فقط حس بهتری دارم وقتی دور و ورم نیستند

همه چیز
در آخرین آدمی خلاصه می شود
که در تنگای شب به یاد می آورید
قلب شما آنجاست

چارلز بوکوفسکی :

این حقایق هستند که
انسان ها را از هم دور می کنند نه دروغ
وگرنه ما دروغ می گوییم
که نزدیک باقی بمانیم!

چارلز بوکوفسکی:

هر چقدر بگوییم:
مردها فلان...
زن ها فلان...
تنهایی خوب است...
دنیا زشت است...
آخرش روزی قلبت برای کسی تندتر می زند!

چارلز بوکوفسکی

چارلز بوکوفسکی :

ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم
ولی به دنبال لذت بردن می گردیم
باید پذیرفت که تنها راه ادامه دادن
لذت بردن از رنج هایی ست که می کشیم!

تعریف جالب بوکوفسکی از عشق
خبرنگار: تعریف شما از عشق چیه؟
بوکوفسکی: عشق؟
مثل اون حالتی می مونه که صبح از خواب بیدار میشی و مه آلوده، قبل از اینکه خورشید دربیاد، فقط یه زمان کوتاهی هست قبل از اینکه نابود بشه
خبرنگار: واقعا؟
بوکوفسکی: کاملا
خبرنگار: نابود میشه؟
بوکوفسکی:...

چارلز بوکوفسکی :

ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم
اما به دنبال لذت بردن می گردیم
باید پذیرفت که تنها راه ادامه دادن
لذت بردن از رنج هایی ست که می کشیم

چارلز بوکوفسکی:

بعضی لحظه ها خوب اند ،
پاره ای دلپذیرتر هستند ...
و بعضی حتی ارزش نوشتن را دارند ...

چارلز بوکوفسکی:

من به تنهایی معتاد بودم، اگه هر روز کمی با خودم خلوت نمی کردم ، مثلِ این بود که ضعیف تر می شدم
چیزی نبود که به اون افتخار کنم، اما وابسته ش شده بودم . تاریکیِ داخل اتاق برام مثل نورِ آفتاب بود

چارلز بوکوفسکی:

عده ای می گویند دروغ عامل بسیاری از جدایی هاست...

اما نه این حقایق هستند که انسان ها را از هم دور می کنند!!!

چارلز بوکوفسکی:

وقتی که می بینی همه به دنبال کور کردن کسانی هستند که خوب می بینند ؛ ساده ترین راه این است که خودت رو به کوری بزنی !
خیلی بده که ببینی و کور باشی نه؟
درد هممون یک چیزه
هممون ترسوییم ...

چارلز بوکوفسکی:

به پشت زندگی سوار شو
و تا مرزهای قطعی شادی بتاز
این تنها مبارزه با ارزشی است
که وجود دارد

چارلز بوکوفسکی :

من با استعداد بودم،
یعنی هستم.
بعضی وقت ها به دست هایم نگاه می کنم
و فکر می کنم که می توانستم
پیانیست بزرگی بشوم
یا یک چیز دیگر
ولی دست هایم چه کار کرده اند؟

یک جایم را خارانده اند،
چک نوشته اند،
بند کفش بسته...

چارلز بوکوفسکی:

ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم، ولی به دنبال لذت بردن می گردیم.
باید پذیرفت که تنها راه ادامه دادن،
لذت بردن از رنج هایی است که می کشیم !

چارلز بوکوفسکی :

بیشتر آدم های دنیا دیوانه بودند
آن بخشی هم که دیوانه نبودند ، عصبی بودند
آن بخشی هم که دیوانه یا عصبی نبودند
احمق بودند .

خنده ، بخیه است .
بوسه ، بخیه است .
فراموشی ، بخیه است .
مهربانی ، بخیه است .
آدم بی بخیه متلاشی می شود ...
آدم زخم است .

چارلز بوکوفسکی:

یکی از مهمترین چیزهایی که تو این سال ها یاد گرفتم اینه که،
وقتی خوشبختی رو پیدا کردی، سوال پیچش نکن!

منتقدانت همیشه حی و حاضرند!
هرچه بیشتر موفق شوی انتقاد بیشتر نصیبت خواهد شد، مخصوصاً از طرف آن هایی که لَه لَه می زنند برای یک سرسوزن از موفقیتی که تو به دست آورده ای!

- چارلز بوکوفسکی

چارلز بوکوفسکی:

نه من قرار بود به جایی برسم نه کل دنیا، همه ی ما فقط ول می گشتیم و منتظر مرگ بودیم.
در این فاصله هم کارهای کوچکی می کردیم تا فضاهای خالی را پر کنیم...

چارلز بوکوفسکی :

ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم
ولی به دنبال لذت بردن می گردیم
باید قبول کنیم تنها راه ادامه دادن ، لذت بردن از رنج هایی ست که می کشیم!

منتقدانت همیشه حی و حاضرند. هر چه بیشتر موفق شوی، انتقادِ بیشتر نصیبت خواهد شد. مخصوصاً از طرف آنهایی که لَه لَه می زنند برای یک سرِ سوزن از موفقیتی که تو به دست آورده ای.