پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
از همان روزی که مویت را نشانم داده ایتار میبینم جهان را گر چه چشمم سالم است...
بهارم می شوی؟جان دلم...قرار است مانند درخت ریشه کنم...شکوفه دهم...برایت زندگی باشم......
اسفند رسید و دل من خانه تکاندهستبادا که شب عید، خریدار تو باشم...
