ای کاش که دلقک شده بودم و نه شاعر در کشور من ارزش انسان به نقاب است
هیچ نقابی به خطرناکی نقاب رفاقت نیست ... آریا ابراهیمی
چو ز چهره برگشایی تو نقاب، عقل گوید قلم است و نرگس و گل نه دهان و چشم و بینی
باید شبیهِ مردمِ هم عصرِ خویش بود صورتگرا، نقاب چه داری برای من؟
پشت نقاب خنده‌هایی تلخ زندانی‌ست مردی که شب تا صبح کارش گریه_درمانی‌ست
ازبس که خلق پشت نقاب ایستاده اند باور نمی کنند من بی نقاب را..!
