تو همون هفت دقیقهای بودی که دلم میخواست بعد مرگم مرورش کنم…
نگران نباش دوست من از اینکه به آغوش مرگ رفت وتو تنها مانده ای ویا به نوعی دیگر تنهایت گذاشته و ترکت کرده است وتو هیچ نمیدانی سرنوشت برایت چه نگاشته بود به گمانم زمان با تو بودن به همان مقدار، تقدیر بوده است.